پرسش و پاسخ، امامت

شیعه در لغت به معنی پیرو، یاور، دوست، اتباع، اعوان و انصار می‌باشد. یاران و پیروان هر کس را شیعه و پیرو او می‌گویند. کلمات هم خانواده از این لغت، مشایعت (دنبال کسی راه افتادن و بدرقه کردن) و تشییع جنازه (به دنبال جنازه رفتن) است. پیروان حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام و یازده جانشین و فرزندان ایشان: را گروه «امامیه» و «شیعه» می‌نامند.

شب در آنجا ماندم و افطار کردم و نزدیک نرجس خوابیدم، هر ساعت حیرتم زیاده می‌شد. در این شب بیش از شبهای دیگر به نماز و تهجد برخاستم و نماز شب ادا کردم چون به نماز وتر رسیدم نرجس بیدارشد و و وضو ساخت و نماز شب را بجای آورد و خوابید، چون نظر کردم صبح کاذب طلوع کرده بود، نزدیک بود شکی در دلم پدید آید که ناگاه حضرت امام حسن علیه السلام از آنجائی که نشسته بودند مرا صدا زدند و فرمودند: ای عمه، تعجیل منما که اینک امر ولادت نزدیک شد، پس نشستم و الم سجده و یس خواندم و مشغول بودم که نرجس خاتون ترسان از خواب بیدار شد، پس از جای جستم و خود را به او رساندم و او را به سینه خود چسباندم و نام الله را بر او خواندم حضرت صدا زدند که سوره انا انزلنا را بر او بخوان، پس از او پرسیدم که چه حال داری؟ گفت: ظاهر شده اثر آنچه مولایم فرمود، چون شروع به خواندن سوره نمودم شنیدم که آن طفل در شکم مادر با من در خواندن همراهی می‌کرد و بر من سلام کرد، من ترسیدم، پس حضرت صدا زدند که تعجب مکن از قدرت حق‌تعالی که طفلان ما را به حکمت، گویا می‌گرداند و ما را حجت خود در زمین ساخته است، پس چون کلام حضرت تمام شد، نرجس از دیده من غائب شد گویا پرده‌ای میان من و او حائل گردید...

اعتقاد به وجود مقدس حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف و قیام و تشکیل حکومت جهانی آن حضرت، مخصوص شیعیان و پیروان مکتب اهل بیت علیهم السلام نیست بلکه تمام فرق اسلامی، ظهور مردی از دودمان پیامبر آخرالزمان به نام مهدی علیه السلام که دنیا را پر از عدل و داد می‌کند را، پذیرفته‌اند و روایات آن را در کتب خود، از پیامبر صلی الله و علیه و آله وسلم نقل کرده‌اند، که از روایات قطعی و متواتر است.

روایت غدیر از اخبار متواتر است که پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله بعد از قرائت از وظایف حجه‌الوداع درمحل غدیر خم در روز هجدهم ذی الحجه سال دهم هجری فرمان از طرف خداوند متعال مبنی بر اینکه این مطلب، ولایت حضرت علی علیه السلام را به مردم ابلاغ کن. پیامبر اکرم مردم را نگه داشتند و فرمان دادند آن‌هایی که جلوتر رفته‌اند بازگردند و آن‌هایی که جامانده‌اند خود را برسانند. سپس منبری از جحاز شتر برای حضرت درست کردند. حضرت روی جحاز رفتند و خطبه مفصلی در جمع همه حجّاج ایراد نمودند و ابتدا از مردم سوال کردند: ای جماعت مردم، آیا من از طرف خدای متعال بر شما ولایت ندارم؟ عرض کردند: آری. بعد از پاسخ مثبت همه حجاج حضرت، دست علی علیه السلام را در برابر مردم بلند کردند و فرمودند: قال مَن کُنتُ مَولاه فَهذا عَلیٌّ مَولاه؛ هر کس که من مولا و صاحب اختیار او هستم. پس از من علی بن ابیطالب موالا و صاحب اختیار اوست. سپس دست مبارک خود را بلند نموده و چنین دعا فرمودند:

بعد از اثبات لزوم امام و خلیفه معصوم رسول اکرم صلوات الله علیه و آله بحث در اثبات خلافت بلافصل حضرت علی و یازده فرزند معصوم و گرامی ایشان علیهم السلام از طریق آیات و روایات متواتر بین فریقین می‌باشد. قبل از بیان نص قولی و فعلی خدا و رسول اکرم صلوات الله علیه و آله در امامت و خلافت آن‌ها، فضائل و مناقب ائمه معصومین علیهم السلام را از طریق عامه و خاصه، متذکّر می‌شویم.

در بحث نبوت بیان شد که پیامبر اسلام، پیامبر خاتم صلوات الله علیه و آله هستند و بعد از ایشان پیامبری نمی‌آید. فلسفة ختم نبوت، در صورتی با حکمت بعثت انبیاء سازگاری دارد که بعد از پیامبر اسلام افرادی باشند و راه پیامبر را ادامه دهند. تنها تفاوتی که دارند این است که بعد از پیامبر ما پیامبری نمی‌آید. حالا ادامه مسیر پیامبر، بر عهده کیست؟ این راه باید امام معصومی که خداوند او را هدایت کرده و از خطا و اشتباه و گناه معصوم قرار داده است، ادامه دهد. یعنی امام باید تمام وظایف پیامبر را انجام دهد. یعنی هدایت و تربیت جامعه، سرپرستی جامعه، رساندن جامعه به سر حد کمال، بیان اعتتقادات و اخلاق اسلام، بیان احکام اسلامی، مبارزه با بدعت‌ها و خرافات، جلوگیری از تحریف دین، پاسخگویی به شبهات، بیان معارف قرآن، توضیح آن‌ها را بیان فرماید.

امامت: در لغت به معنای پیشوا و رهبری است و از امور نسبی است که بین اشخاص واقع می‌شود. هر کس که رهبری گروهی را عهده‌دار باشد، امام نامیده می‌شود. خواه در راه حق باشد، خواه در راه باطل. به عبارتی دیگر امام کسی است که مقدم در امور است و از او پیروی می‌کنند و پیروی کنندگان از آن‌ها را «مأموم» می‌نامند. در قیامت مردم با همان امامی که برای خود انتخاب کرده بودند و از آن پیروی می‌کردند، برانگیخته می‌شود. اگر امامشان، امام معصومی باشد که از طرف خداوند متعال تعیین شده است و پیروی از او اطاعت از خدا محسوب می‌شود، اهل حق و اهل نجات است و اگر امامشان، امام باطل، (امام کفر) بوده، آن‌ها هم از باطل پیروی کرده‌اند.