هیچ یک از عقاید و ارکان معارف دینی به پای اعتقاد به معاد و ایمان به قیامت نمی‌رسد چنانچه اگر عقیده به معاد نباشد بقیه اعتقادات، نقشی ندارند وحال آنکه اکثریت مردم مسلمان به رستاخیز و زندگی جاوید درآن دنیا و کیفر و پاداش های آن جهان مؤمن نیستند، واین بی ایمانی به جهان آخرت، تاثیر عمیقی در اعمال انسان خواهد داشت به طوری که نمی‌تواند از تعلق و دلبستگی به دنیا و لذت آن جدا شود و از هوس گرائی‌ها صرف نظر کرده و بدون هیچ اضطراب و نگرانی، زهد داشته باشد. انواع شدائد و مشکلات در راه دین و تقوی را تحمل کند. اما باور و ایمان به آخرت، توجه انسان‌ها را معطوف به عالمی می‌سازد که نعمت‌ها و لذات جاودانی آن، جبران کننده تمام سختی جهاد با نفس و ریاضت‌ها و گذشت و ایثار‌ها و شهادت خواهد بود و مایه تسلیت و آرامش قلب می‌گردد وانسان را مطمئن می‌سازد و آنچه را که در این جا به جهت حفظ ایمان خود از لذت‌های زودگذر چشم پوشی کرده تا در آن جهان گرفتار عذاب نباشد، خداوند به بهترین وجه جبران می‌کند.

اعتقاد به معاد و حیات بعد از مرگ، یکی از مهمترین و مشکلترین مباحث اعتقادات در همه ادیان آسمانی است. دین مبین اسلام نیز، اهتمام خاصی برای این مسئله قائل است تا حدی که یکی از مهمترین اصول اعتقادات در اسلام، معاد است. همه آفریدگان هستی خود را، از آفریدگار یگانه دریافت می‌دارند و همگی تحت تدبیر حکیمانه او هستند و هیچکدام در هیچ کاری و در هیچ زمان و مکانی، بی‌نیاز از او نیستند و جهان و به خصوص انسان که اشرف مخلوقات است برای هدف و غرضی آفریده شده‌اند که آن تکامل و رسیدن به سعادت جاودانی است. در این درس، پیرامون اثبات وقوع معاد از طریق آیات و روایات، برهان، فطرت و همچنین از طریق عقل (برهان حکمت الهی، عدالت الهی، بقاء روح مجرد) بحث خواهد شد ان شاء الله.